Historia firmy
W Zawierciu gdzie znajdują się źrodła dwóch rzek tj. Warty i Czarnej Przemszy istnieją bardzo korzystne stosunki wodne. Pierwsze formy zbiorowego zaopatrzenia w wodę datuje się na poczatek XX wieku gdzie ze studni kopanych, stosunkowo płytkich, dostarczana jest woda do zbiornikow umieszczonych w najwyższych budynkach, po czym rozprowadzana zostaje siecią osiedlową. Napełnianie zbiorników wody odbywało się recznie. Pozostali mieszkańcy miasta korzystali natomiast z licznych samowypływów. Pierwsza udokumentowana studnia wiercona wybudowana została w 1889 roku o głębokosci 21,34m na Starym Rynku, a w latach 1902 do 1929 odwiercone zostają następne, a są to przede wszystkim studnie zakładowe. Nieliczne z nich eksploatowane są do chwili obecnej. Wg przekazów ustnych po odwierceniu studni w niektórych z nich wypływ wody był tak silny, że były trudności z jej zatamowaniem. Skutecznym sposobem okazały się dopiero płaty ze słoniny. Historia wodociągu publicznego datowana jest na dzień 13.12.1930 roku kiedy to w gmachu Magistratu zbiera się Komisja Budowy Wodociągu w mieście Zawiercie. Ustalono, ze w pierwszym etapie wybudowana zostanie sieć wodociągowa w Sródmieściu tj. w terenie najbardziej zaludnionym, a zaopatrywana będzie w wodę ze studni zlokaiizowanej na Starym Rynku odwierconej w 1889 roku o wydajności 1200 wiader na godzinę. Wodociąg zaopatrywać będzie 6200 mieszkańców na ogólną ilość w mieście 35.000 osób. Ustalono przecietne zaopatrywanie na 40 l/d/m przyjmując w ciągu 40 lat rozrost zapotrzebowania do 80 l/d/m. Przeprowadzona analiza ekonomiczna pozwoliła ustalić cenę wody na 1/2 grosza za wiadro tj. 50 groszy za 1.0 m3 wychodząc z założenia, że aktualnie płaci się w odległości do 1 km od studni od 2 do 5 gr za wiadro. Ogłoszono przetarg, gdzie wezwano światowe firmy, na budowę sieci wodociągowej i stacji pomp spowodował wybór projektu opracowanego przez inż. Sowińskiego, który był o 50% tańszy od innych przedstawionych. Stąd też przyjęto go do realizacji. Z uwagi na brak środków finansowych, uwzględniając wysokie koszty, zrezygnowano ze zbiorników wieżowych i wyrównawczych. Wybudowana podziemna stacja pomp z zabudowaną najnowocześniejszą armaturą w oparciu o urządzenia hydroforowe, jako rozwiązanie najnowocześniejsze na ówczesne czasy, wzbudziła zainteresowanie wielu inżynierów branżowych Wodociąg o podobnej skali wybudowany w Chrzanowie w tym samyin czasie kosztował czterokrotnie więcej. Pierwszą uzbrojoną w sieć wodociągową ulicą jest ulica Marszałkowska w 1932 roku, po czym sieć wodociągowa wybudowana została w ulicach sąsiednich w trójkącie Marszałkowska-Górnośląska-Apteczna, które to sieci są eksploatowane do chwili obecnej. Wg dostępnych tabel z 1936 roku charakterystyczny jest pobór wody który od godz. 5.00 do 6.00 szybko wzrasta po czym utrzymuje się na zbliżonym poziomie do godz. 17.00 po czym gwaltownie spada. Wybudowana w 1932 r. stacja pomp po modernizacjach przeprowadzonych w końcu lat 50 polegających na doprowadzeniu do niej wody lewarem z następnych 3 studni i zainstalowaniu pomp wirowych działała do 1970 roku. W dniu 19.11.1963 roku zatwierdzony został wstępny projekt rozbudowy wodociągu w Zawierciu polegający na doprowadzeniu wody nowoprojektowanym lewarem R400 - R600 mm ze studni odwierconych na początku wieku w ktorych istniał samowypływ lub depresja nie przekraczala 8 m do projektowanej studni zbiorczej z pompownią i zbiornikami wody zlokalizowanyrni na końcu miasta o pojemności 4.000 m3. Inwestycja ta została uruchomiona w 1970 roku i wtedy też oddana do eksploatacji pierwsza stacja pomp z 1932 roku przestała być eksploatowana. Nowozaprojektowany układ polegał na dostarczeniu lewarem wody do stacji pomp ze studni głębinowych z samowypływem gdzie następował 1-szy stopień jej podnoszenia. Wskutek systematycznego obniżania się zwierciadła wody w studniach i wzrastającym zapotrzebowaniem w marcu 1978 roku zainstalowane zostają w studniach głębinowych agregaty pompowe. Przedstawione rozwiązanie bylo jednym z tańszych rozwiązań zaopatrzenia grupowego w wodę. Rozpoczęta w 1932 roku budowa sieci wodociągowej w mieście trwa nieprzerwanie do chwili obecnej gdyż powstają nowe osiedla mieszkaniowe i poszczególne ulice. Aktualnie w eksploatacji na terenie miasta pozostaje 300 km sieci wodociągowej. W 1976 roku Zaklad Wodociągowy wchodzi w struktury Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Katowicach stajac się Zakładem Nr 14 tegoż przedsiębiorstwa. W tym też czasie w rejonie istniejących studni głębinowych odwiercone zostają nowe otwory studzienne wobec wzrastającego zapotrzebowania na wodę w mieście. Powstały Zakład Nr 14 WPWiK zwiększa działalność obejmując obszar okolo 500 km2 obsługujący 110 tys. osób, w skład którego wchodzą:
Miasto Zawiercie
Miasto Poręba
Miasto Pilica
Miasto i Gmina Łazy
Miasto i Gmina Ogrodzieniec
Miasto Siewierz
Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów I Kanalizacji w Zawierciu jako przedsiębiorstwo państwowe zostało wydzielone 1 sierpnia 1991 r. z Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Katowicach. Na wniosek Wojewody Śląskiego 1.08.2004 r. RPWiK w Zawierciu zostało skomercjalizowane w Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. z siedzibą w Zawierciu. Na mocy porozumienia Gmin zawartego 24.02.2009r. oraz zawarcia umów przeniesienia zorganizowanych części przedsiębiorstwa na rzecz Gmin: Poręba, Pilica, Łazy, Ogrodzieniec, Siewierz, obszar zadania zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków obejmuje od dnia 01.01.2010r. Gminę Zawiercie oraz Pilicę a od dnia 01.02.2010r. wyłącznie Gminę Zawiercie.
